Zoon van Beint Mankes en Jentje Hartsuiker.
Gehuwd op 30-9-1915 met Anne Zernike, predikante.
Uit dit huwelijk werd 1 zoon geboren.

Jan Mankes, die aan het eind van zijn leven slechts drie maanden in Nunspeet heeft gewoond, is een van de fijnzinnigste kunstenaars van de vorige eeuw.

Hij is slechts 31 jaar geworden. Mankes stierf in 1920 aan tuberculose.

Mankes trouwt in 1915 met Annie Zernike. Ze wonen eerst enige tijd in Den Haag. Mankes wil de zee en het strand schilderen.
In september 1918 verhuizen zij naar Eerbeek in Gelderland om in de bosrijke omgeving verlichting te vinden voor de tuberculose waaraan Jan is gaan lijden. In die periode heeft Mankes drie maanden in Nunspeet gewoond.

In 1918 wordt hun zoon Beint geboren.
Aan het eind van het jaar wordt Jan Mankes bedlegerig; hij overlijdt na een ziekbed van anderhalf jaar op 23 april 1920 te Eerbeek.
Daar staat een herinneringsmonument voor de schilder. In het voorjaar van 2005 is dit gerestaureerd en met enig feestvertoon onthuld.

Het oeuvre van Jan Mankes bereikt heden fabelachtige hoge prijzen.
Het doek hiernaast, het topwerk van Mankes, is in december 2000 te koop geweest voor 345.000 gulden!

BIJ DE FOTO RECHTSBOVEN:
In 1913 werd hij verliefd op Annie Zernike. Zij was de eerste vrouwelijke dominee in Nederland.
Mankes schreef hierover aan een vriend:
,,Het wondere is gekomen. Zoo ineens en zoo plotseling dat ik het zelf nog niet bevatten kan. Ik ben verloofd! Mijn meisje is de dominee van Boven-Knijpe en heet Annie Zernike. Je zult haar leren kenne en dan zul je weten wat voor grootsch en heerlijks dat voor mij betekent.''

Het portret dat Jan Mankes van zijn echtgenote maakte (foto rechtsboven) is van een ultieme klasse.
In het portret schuilt een diepe ernst en een gevoelvolle tederheid. In scherpte en soberheid (niets leidt af van het verlichte gelaat) kent het portret zijn weerga niet in de Nederlandse portretkunst.

Annie Zernike was een lieve, vrome en intelligente vrouw die in 1918 een doctorsgraad aan de theologische faculteit van Amsterdam haalde.
Helaas ontviel haar twee jaar later haar man Jan Mankes, voor wie ze haar domineespost had opgegeven en die haar zo magistraal geportretteerd heeft.